|
|
Previous | all pages
|
Next |
|
|
ROGER OF WENDOVER Flowers of history. The history of England from the descent of the saxons to A.D. 1235. vol.1
page 536
A.D. 1157.] HENRY AND MALCOLM RECONCILED. 531
How the kings of England and Scotland made peace with one another.
A.D. 1157. King Henry crossed into England, and Malcolm king of Scotland restored to him the city of Carlisle, Bamborough castle, Newcastle-upon-Tyne, and all the county of Lothian : Henry, on the other hand, gave him back the earldom of Huntingdon. In the same way William, the illegitimate son of king Stephen, and earl of Moreton and Warenne, surrendered to the king Pevensey and Norwich castles, besides all the fortresses in England and Normandy,
devotus cantaret; caste prseterea vixit, et bonis operibus atque sanetœ doctrines sollicite studium impendit. Dœmones vero in concilio suo multeities conquesti sunt de co, quod nullus eonim a proposito ipsum (lectere potuisset; increpabat autem satellites suos princeps dtemonum quod tam diu presbyter inflexibilis perstitisset. Tunc accedens unus eorum, " Ego," inquit " decipiam eum, quia paravi ei mulierem, per cujus pulchritudinem subjicietur nobis, sed hoc facere non poterò, nisi infra quindecim annos." " Si infra hunc terminum," ait magister, " illum deceperis, magnani rem faceres." Contigit autem eo tempore, ut sacerdos juxta consuetudinem mane cœmeterium circumiens, infantulam juxta crucem in cœmeterio positam inveniret ; quam accipiens presbyter, pietate motus, nutrici earn commendavit et illam in filiam adoptavit, et, quia sanctimonialèm eam facere proposuit, literas discere fecit; quae, quum annos pubertatis attigisset, erat puella nimis speciosa, linde presbyter cœpit tentali in concupiscentia ejus, et quo secretius, eo frequentius, presbyter tentatus nuper consensum petiit et invenit, nec tamen ad hue de carnis immunditia illiquid agebatur. Nocte itaque sequent! postquam puella actionem presbytère concessisset, dœmones, qui in horto eremit» ex more convenerant, magnum de consensu facto gaudium conceperunt; dtemon autem, qui sacerdotem decipere promiserat, magistro suo dicebat, " Ecce, presbyter, quem per mulierem me decepturum dixeram jam feci quod a virgine, quam in ti liam ad optaverat, et sanctimonialèm facere decreverat, consensum stupri petens impetravit, et eras hora meridiana opusnefarium ad effectum perducam." Gratias ergo ei magisteregit et viriliter ipsum fecisse dicebat. Die itaque crostino presbyter puellam vocansintroduxit illam in cubiculum suum et eam in lecto colloca vit, et stans ante lectum, in tentatione positus cogitavit quid esset facturas, et tandem, ad se reversus, jussit ut puella expectaret donec ad illam rediret, et sic ad ostium cubiculi divertens cultrum arripuit et propria membra virilia abscindens foras projeeit. " Quid ?" inquit, " putastis, dœmones, quod non intellexerim tentationes vestras? De perditione mea vel fili» mese non gaudebitis, quia nec me nec ipsam . habebitis." Sequent! quoque nocte, quum diabolus interrogaret discipulum quid de presbytère actum fuisset, respondit, se omnem laborem amisisse, et qualiter sacerdos se ipsum castraverat, cunctis audientibus enarravit. Jussit ergo magister, ut dœmon ilio graviter flagellaretur, et sic conventus solvitur spirituum immundorum. Sacerdos autem puellam, quam nutriverat, Deo servituram sanctimonialibus commendavit.
Matthew Paris adds : "The same year died William, king Henry's eldest son, and was buried at Reading." M M 2
|
|
|
Previous |
First |
Next |
|
|
|